ANNEYE MEKTUP

Kokun sinmiş yatağımın baş ucuna be anne

Beni uyandırmak için yanıma otururdun ya

Yüzümü her gece, tam oraya yaslıyorum

Nefes alamıyorum, ama kokuna doyamıyorum

Ne yapayım, sensiz yapamıyorum anne





Şimdi artık hayat anlamsız, ayrılık zamansız

Yokluğuna alışmam anladım artık imkansız

Sokağımıza yağmur ağır ağır çiseliyor

Odama sağak sağnak hasretin yağıyor

Hava kararınca dışarı çıkmamı istemezdin ya

Şimdide çıkmıyorum, o sokaklar beni boğuyor





Yatarken sıkıca giydirirdin üzerimi

Artık ince bir gecelikle yatıyorum

Üşümüyorum ama yokluğunla yanıyorum anne

Hayat boş, gönlüm sarhoş

Ne olur gel artık dünya gözümde bir hoş

Sevdiğin çiçekleri koydum odama

Menekşeni, kırmızı gülünü bide sarmaşık

Sensiz hayat inan anne karma karışık





Bazen bayraksız vatan

Bazen de vatansız bayrak gibi

Anlamsızım

Sen yürekteki sızım

Sen en büyük yaram

Söyle anam

Sensizliğe nasıl dayanam

cok qüzel paylasım icin tesekkürler

çok güzelmiş yaa duygulandım...

tam benlik bir şiir çok duygulu.......duygu dolu..............